CAMBODJA

RONDREIS CAMBODJA

29 juli 2012


Dit jaar maken we nog eens een rondreis. We zijn nog niet naar Azië geweest en al jaren staat Vietnam op ons verlanglijstje. We hebben gekozen voor een 22-daagse reis van Koning Aap door Vietnam en Cambodja. We beginnen in Hanoi op 16 juli en eindigen op 4 augustus in Siem Reap.

De hoogtepunten van Vietnam en Cambodja laten zich prima combineren in deze Vietnam en Cambodja rondreis van drie weken. De oude wijken van Hanoi en varen tussen de rotseilanden van de Halongbaai. De keizerlijke tombes in Hué, Japanse bruggetjes in Hoi An en talloze brommertjes en markten in Saigon. Diep door de Mekong-delta naar Phnom Penh en de tempels van Angkor Wat.

Het is een zeer mooie reisroute met een aangenaam tempo. Een mix van natuur, mensen, kunst en geschiedenis. Je merkt de veranderingen in bevolking, landschap…, als je van noord naar zuid trekt en reist zowel over land als over water.

Go east, en laat je verrassen door de wondere wereld van het oosten.

Zondag 29 juli

Vandaag moeten we heel vroeg opstaan, we vertrekken naar Cambodja. Om 5 u wake up en om 6u30 de bus in. Het is maar een klein ritje. De rest van de verplaatsing naar Phnom Penh gebeurt via het water. Aan de grens van Vietnam moeten we de boot uit voor controle. Enkele minuten later de boot terug in om dan weer enkele minuten later aan de grens van Cambodja terug aan wal te moeten.

De grensovergang is in een klein huisje aan de rand van het water. Het visum levert geen problemen en alles gaat vlot. Om 9 u zijn we Vietnam uit en Cambodja in.
Om 12u15 zijn we in Phnom Penh. Onze plaatselijke gids stelt de geplande excursie voor maar we hebben al gezamelijk besloten alles op eigen houtje te doen. De prijs van 60 euro voor de stadsbezichtiging vinden we teveel. Na het inchecken in ons hotel Grand Plaza gaan we eerst met zijn allen een hapje eten (pizza). In deze zaak, ergens midden in Phnom Penh, komen we voor de zoveelste keer dezelfde Nederlanders tegen. De vrouw zat naast mij op het vliegtuig naar Ho Chi Minh-stad en sindsdien komen we ze om de haverklap tegen.

Na het eten bezoeken we het Koninklijk Paleis en de Zilveren Pagode. Caroline en ik dragen een topje en daarmee mogen we niet binnen. Heel toevallig verkopen ze aan de ingang T-shirts. Gelukkig kost dit maar 3 dollar en zo kunnen we toch met zijn allen naar binnen. Het paleiscomplex is tussen 1866 en 1870 in de klassieke Khmer-stijl gebouwd. Het Koninklijk Paleis en Zilveren Pagode staan op een groot terrein, dat is omringd door een hoge muur met een lengte van anderhalve kilometer.

De Zilveren Pagode is de grootste attractie van het koninklijk paleiscomplex. De pagode dankt haar naam aan de +- 5000 zilveren vloertegels. De pagode functioneert nu vooral als museum. Om de zilveren tegels tegen beschadiging te beschermen is de vloer grotendeels bedekt met tapijt. Je kunt de pagode bezoeken maar je moet hiervoor wel je schoenen uitdoen.
We wandelen tot het einde van de boulevard. Op korte afstand ligt Wat Phnom. Op de top van een lage heuvel ligt de tempel waaraan de stad haar naam ontleent. Deze tempel is bijzonder populair bij de bevolking, want het verhaal doet de ronde dat elke wens die er geuit wordt in vervulling zal gaan.

Nu is het tijd voor een terrasje want we zijn moe gewandeld. We kiezen een terrasje uit en het is juist happy hour. Een kan bier betalen en een gratis. Daarna nog een hapje eten en moe maar voldaan zijn we om 22u in ons hotel. Het was een lange maar leuke dag.

Maandag 30 juli

Vandaag hebben we om 9 u afgesproken voor het tweede deel van onze gezamelijke excursie. We hebben gisteravond een busje met chauffeur besproken via het hotel, voor een halve dag. Het kost ons 45 dollar voor 7 personen.

We bezoeken vandaag het Choeung Ek Genocidal Center, beter bekend als The Killing Fields. Het ligt ongeveer 15 km ten zuidoosten van Phnom Penh. Het is slechts één van de talrijke plekken waar de Rode Khmer hun vermeende vijanden liquideerden. Vooral door de gelijknamige film van Roland Joffe uit 1984 werd de term Killing Fields een begrip in het Westen en een synoniem voor het Cambodja tijdens het vier jaar durende schrikbewind.

De plaats heet officieel Choeung Ek Genocide Centrum en is ingericht om de herinnering aan de wreedheden van het regime-Pol Pot levend te houden. Hier vermoordden de Rode Khmer tussen 1975 en 1978 alle 17.000 gevangenen van de Tuol Sleng gevangenis. Op het terrein zijn in 1980 de stoffelijke resten geborgen van +- 9000 mannen, vrouwen en kinderen. Van de 129 massagraven zijn er 43 nooit geopend. De methode van executie was bijzonder wreed en sommigen moesten zelfs hun eigen graf graven. In de herdenkingsstoepa liggen achter glazen panelen de opgestapelde schedels en botten van de slachtoffers, gerangschikt naar leeftijd en geslacht.

Het bezoek kost 5 dollar en we kregen een audiofoon in het nederlands samen met een nederlandse folder. Het was heel duidelijk uitgelegd. Het begint met een inleiding en het verhaal ‘Pol Pot en de Rode Khmer marcheren Phnom Penh binnen,17 april 1975. Tijdens de wandeling kunnen we luisteren naar de gebeurtenissen terwijl we ondertussen naar de gevonden massagraven kijken; heel aangrijpend. Er stonden ook getuigenissen op van overlevenden zoals; verlies van een kind, getuigenis van een moord…. Samengevat dit bezoek laat toch een indruk na en we waren daarna allemaal stilletjes.

Daarna brengen we een bezoek aan het Tuol Sleng Genocide Museum in het centrum van Phnom Penh. Het was vroeger een school en werd in 1975 door de Rode Khmer in beslag genomen. Tuol Sleng was het grootste detentiecentrum van het land. Er verbleven voornamelijk leden van de vroeger elite, zoals leraren, artsen, ambtenaren en militairen. De Rode Khmer dwongen de gevangenen door middel van martelingen tot een bekentenis en stuurden hun slachtoffers daarna voor executie naar Choeung Ek.

Nu is het een museum en laat op een indringende manier zien waartoe de mensheid in staat is. Het museum toont de gevangenis zoals deze in 1979 werd aangetroffen. Voor meer inzicht hebben we aan de ingang een gids gevraagd. Dit kost ons 10 dollar voor de groep. Wat geen geld is. De gids is zijn geld ook meer dan waard. We krijgen een hele duidelijke uitleg. De vele zwartwitfoto’s van de slachtoffers maken het bezoek extra beklemmend. Na het bezoek komen we bij een tafeltje waar een man zit van 82 jaar die een boekje heeft uitgebracht. Een heel moedig man. Hij heeft daar in de gevangenis gezeten en het overleefd. Zijn vrouw niet. Ze werd overgebracht naar Choeung Ek en werd daar vermoord.

We laten dit alles daarna bezinken tijdens een etentje. Het was lekker en goedkoop. Voor 7 personen drank + hoofdgerecht betalen we 31 dollar.

Na het eten gaat ieder zijn eigen gang. We wandelen naar het Independence Moument maar dat stond in de steigers voor restauratie. Kleine halte bij het Vietnam-Cambodja standbeeld en daarna een drankpauze op de boulevard. Via de Psar Thmei, de centrale markt en het winkelcentrum Sorya wandelen we naar ons hotel.

Na een verfrissende douche zijn we klaar om te gaan eten. We hebben al enkele kilometers in de benen en we nemen dan maar de tuktuk naar de boulevard waar we een restaurant op het oog hebben. Als we er binnenkomen blijken ook Tom en Caroline er te zitten. We hebben heel lekker gegeten en gedronken en met tof gezelschap. Kortom een leuke avond. We nemen dan samen een tuktuk terug naar het hotel.

Dinsdag 31 juli

Wake up 6:30. Vandaag staat een lange rit op het programma: 291 km naar Battambang. Het enige positieve aan deze verplaatsing is het landschap onderweg. Het platteland van Cambodja vind ik heel mooi. Veel groen, palmbomen, leuke traditionele woningen, kleine boerderijtjes. Ik wou constant tegen de chauffeur roepen; stop, ik wil een foto nemen. Het is een wel een lastige rit met veel gehobbel.

Rond 13:15 u komen we aan in Battambang. Help, waar zijn we nu beland. Volgens de reisgids is Battambang de tweede stad van het land, maar wat een verschil met de hoofdstad. Dit kan niet kloppen. Dit is niets en ons hotel nog veel minder. Niemand van de groep is erover te spreken. Geen lift, geen ontbijtbuffet, geen warm water, douchekop gewoon aan de muur in de badkamer, geen flesjes water. We hadden dan ook nog eens geen wc papier, geen handdoeken, kortom slecht! Komt er nog eens bij, wat hebben we hier te zoeken. Dit kan Koning Aap toch anders aanpakken. We hebben nu 291 km gereden (5 u rijden) via hoofdweg nr. 5 en zitten in een godvergeten stad. Terwijl je via hoofdweg nr. 6 rechtstreeks van Phnom Penh naar Siem Reap rijdt in evenveel tijd. Waar is de logica! Als het is om aan hun dagen te komen, dan zit ik liever een dag langer in Siem Reap.
In de namiddag kuieren we rond in het stadje en langs de rivier. Het regent een beetje. Er stopt een tuktuk naast ons met een Engelse toeriste. De gids/chauffeur is uitleg aan het geven over een monument dat van wapens gemaakt is. We luisteren mee en nemen ook een kijkje bij het monument. De chauffeur is bij de pinken en spreekt ons aan: of we geen zin hebben een ritje te maken met de bamboetrein. Ik had er over gelezen in de reisgids en het sprak mij wel aan. Het was inmiddels al 15 u maar dit was geen probleem, zei hij, om 17 u 30 zouden we terug zijn. Zo gaan we met de Engelse toeriste op stap. De gids toont ons eerst nog enkele ‘bezienswaardigheden’ in het stadje en rijdt dan via een hobbelige zandweg naar de opstapplaats van het treintje. Het is inmiddels opgehouden met regenen.

Er worden 2 assen met telkens 2 wielen op de rails gelegd met een bamboevlonder erop. Een dieselmotortje dient als krachtbron. We nemen plaats op de vlonder en daar gaan we. Met een gangetje van 30 km per uur en net boven de grond. Alles gaat goed, totdat er een tegenligger op het enkelspoor aankomt. We stoppen, de chauffeurs halen onze vlonder en assen van de rails, de tegenligger passeert, de assen en de vlonder worden weer geïnstalleerd en we kunnen verder. We rijden tot bij een klein dorpje, 7 km ver. 

We worden er opgewacht door vriendelijke dorpelingen die drank en andere zaken verkopen. Kinderen geven ons een rondleiding door het kleine dorpje. Na een kleine pauze rijden we terug naar Battambang. Mijne rug was wel een beetje gekraakt maar het was een mooi en leuk avontuur. Zo hebben we toch nog het beste gemaakt van Battambang.

’s Avonds eten we op het terras van Riverside Balcony. We hadden gelezen dat dit een goed restaurant was. Tom en Caroline wisten niet waar naar toe en we hebben hun ook dit adres gegeven. Een gezellig openluchtterras naast de rivier. Achteraf blijkt dat we niet in de Riverside Balcony hebben gegeten, die was nog iets verder. Tom en Caroline hebben een tuktuk genomen en wij zijn te voet gegaan. Daardoor zijn wij verkeerd terecht gekomen. Maar zonder erg, want het was lekker.

De lakens in ons bed vertrouwen we niet. We slapen allebei in onze lakenzak. Dit hotel was wel het minste van allemaal.

Woensdag 1 augustus

Het ontbijt deze morgen was à la carte. Dat beloofd. Maar het was best te doen. De koffie was zelfs te drinken hetgeen we nog niet dikwijls gehad hebben tijdens deze reis. Het stokbrood was krokant en de pancakes waren lekker. Maar we zijn toch blij dat we dit hotel mogen achterlaten.

Om 8u vertrekken we naar Siem Reap. Vandaag ook weer mooie beelden gezien op het platteland van Cambodja. Het laatste stukje hoofdweg nr 5 tot aan Sisophon is weerom in slechte staat. Van Sisophon naar Siem Reap is het hoofdweg nr 6 en die is in betere staat. Rond 12 u komen we aan in Siem Reap in hotel Angkor Holiday Hotel. Het ziet er mooi uit. We lunchen in het hotel en kunnen daarna op de kamer. Het is een grote kamer.

We bekijken dan samen met de groep om de uitstappen naar Angkor Wat gezamelijk te doen. De tickets kunnen enkel in Angkor gekocht worden en niet in de stad. Langs de rand van de weg zien we een kraampje waar ze geroosterde sprinkhanen verkopen. Niet direct mijn ding, toch al zeker niet op straat. Het ruikt nogal verbrand. We wandelen langs de rivier naar het centrum. Na een kleine halte bij tempel Wat Preah Prom Rath komen we in het centrum.

Het is een gezellig centrum met veel bars, restaurants en leuke winkeltjes. De markt is ook een van de properste die we al gezien hebben. Maar van zodra je naar iets kijkt springen de verkopers recht. Ze dringen aan en doen ook vrij vlug hun prijs naar beneden.

We willen nog naar de butterfly garden maar zoals veel te bezoeken plekken sluit deze ook om 17u. Jammer. We houden het dan bij terrassen samen met Stephan, Nele en Wouter. Om 19u moeten we in het hotel zijn bij Roel. Dus we nemen met alle 5 samen een tuktuk. Na deze korte bijeenkomst spreken we om 20u af om samen iets te gaan eten. Ik wil zeker iets proberen van de Cambodjaanse keuken. De basis voor iedere maaltijd is rijst. Een van de specialiteiten is ‘amok’. Dit is een milde curry met vis, kokosmelk en kruiden. Soms wordt dit opgediend in een halve kokosnoot. Bij mij is het gewoon op een bord. Het is wel lekker maar voor mij mag het pittiger.

Donderdag 2 augustus

We zijn nieuwsgierig naar het ontbijt. Het valt echter tegen. Voor dit hotel hadden we een meer westers ontbijt verwacht. Niet dus. Veel keuze maar niet ons ding. Er is wel veel variatie aan eibereiding maar zonder spek. Gelukkig is er yoghurt en vers fruit waar ik dan toch tevreden mee ben.

De tempels van Angkor. Deze monumenten staan sinds 1993 op de werelderfgoedlijst van de UNESCO. De meer dan 100 gebouwen die bewaard zijn gebleven, liggen verspreid over een terrein van 230 km2. De excursies die door Koning Aap werden voorgesteld zijn vrij duur en niemand van de groep wil deze nemen. We hebben dan ook gezamenlijk besloten dit zelf te organiseren. Via het hotel konden we een minibusje en een gids regelen. De gids is 35 dollar en het busje 50 dollar voor een ganse dag.

De gids wacht ons op om 8 uur in de lobby van het hotel. Hij spreekt voortreffelijk engels. Voor een bezoek is een geldig toegangsbewijs vereist. Een dagpas kost 20 dollar. Voor 2 of 3 dagen kost dit 40 dollar en er is een pasfoto nodig. Deze wordt ter plaatse genomen en wordt dan direct op je pasje afgedrukt. Normaal gezien wordt er bij een bezoek rekening gehouden met de stand van de zon voor een bezoek aan een specifieke tempel maar deze is vandaag afwezig, het is zwaar bewolkt.

We bezoeken vandaag de tempels langs het kleine circuit en we starten ons bezoek in Ta Prohm. In tegenstelling tot diverse andere tempels is Ta Prohm vooral gelaten zoals men het bij de ontdekking in 1860 aantrof; volledig vergroeid met grote bomen. Het is een tempel waar de natuur de vrije loop heeft gehad. Een paar delen van de tempel zijn en worden wel gerestaureerd. Het werd in 1186 als boeddhistisch klooster gebouwd door Jayavarman VII. Vanwege de ongerepte staat is de Ta Prohm een van de favoriete monumenten van Angkor. We hadden vooraf foto’s gezien van de gekende boom die half over de tempel groeit. We proberen hiervan zelf ook een foto te maken maar dit is gemakkelijker gezegd dan gedaan. We willen namelijk niet dat er iemand bij staat en er zijn veel Aziatische toeristen die overal willen bij gefotografeerd worden.

Het hele complex heeft vergelijkbare plekken waar bomen op of langs de tempel groeien. Het is een doolhof maar leuk om door te dwalen. Aan de ingangen van de tempels zie je overal kraampjes die drankjes en souvenirs verkopen. Het zijn vooral ook veel jonge kinderen die je souvenirs proberen te verkopen. Van zodra de deur van het busje opengaat staan ze er. ‘One dollar, madam’! Honderden keren heb ik dit gehoord.

Angkor Wat is de volgende tempel die we bezoeken. De heerser Suryavarman II wijdde het gebouw aan de god Vishnoe. We gaan binnen langs de achterkant om te proberen de horden toeristen een beetje te vermijden. De tempel bestaat uit 3 niveaus. De muren van de zuilengalerij rond het eerste niveau tonen bas-reliëfs van uitzonderlijke kwaliteit. Onze gids geeft ons een zeer duidelijke uitleg.
Op het eerste niveau heb je 2 galerijen, de hal van de 1000 boedha’s en de hal van de echo’s.
Het tweede niveau toont de afbeeldingen van 1500 sierlijke apsara’s, hemelse godinnen met exotische haardracht en extravagante juwelen.

Het derde niveau was alleen toegangelijk voor de koning en de hogepriester. Hier verrijst de 42 m hoge en majestueuze centrale tempel, met op de top het heiligdom van de god Vishnoe. Aan iedere kant leiden 3 steile trappen naar de top. De treden zijn nauw en uitgesleten en worden niet meer gebruikt. Er is een houten trap voorzien zodat bezoekers naar boven kunnen. De trap is heel steil. Vandaag is dit echter uitzonderlijk gesloten.

Na de lunch bezoeken we Angkor Thom. Deze tempel ligt op minder dan 2 km van Angkor Wat maar is toch een andere wereld, niet in de laatste plaats door de invoering van het boeddhisme in de bouwkunst. We gaan via de zuidelijke toegangspoort. Angkor Thom betekent ‘Grote stad’, een naam die zeker op zijn plaats is. In de stad zijn een aantal tempels te vinden, waaronder: Bayon, Baphuon, Phimeanakas, Terras van de Olifanten, Terras van de Lepra Koning. Bayon, de tempel met de glimlachende gezichten is een van de beroemdste bouwwerken van Angkor. De meer dan 200 geheimzinnige glimlachende gezichten op de 54 torens verlenen de tempel zijn grote aantrekkingskracht.

Bij het bezoek van Baphuon moet je als vrouw je armen bedekken. Een topje mag niet, een t shirt met korte mouwen wel of een sjaal. Om het bovenste niveau te bezoeken moet je een steile trap beklimmen. Ik laat dit voor wat het is. Terwijl de anderen boven zijn, krijgen we terug een korte hevige regenbui.

Als laatste vandaag gaan we naar Phnom Bakheng. Dit is dé plaats voor een zonsondergang, met massa’s mensen op de kleine heuvel. Er mogen niet meer dan 300 mensen op. De laatste zonnestralen geven Angkor Wat een mooie gloed. Maar helaas juist vandaag hebben we een paar korte regenbuien gehad . Verfrissend maar spijtig. Geen zon dus ook geen zonsondergang.
Rond 18u terug in het hotel. Het was een vermoeiende dag vandaag. Na een verkwikkende douche gaan we eten in The Red Piano. Net als gisteren eet ik terug amok. Er stond bij dat het spicy was, dus ik wou dit zeker proberen. Het is inderdaad pittiger dan gisteren. Het regent ook nu en we nemen dan ook een tuktuk. Na het eten zijn we doodmoe en gaan vroeg terug naar het hotel.

Vrijdag 3 augustus

Tempels van Angkor langs het grote circuit. We hebben voor vandaag dezelfde regeling met de gids en het busje. Ik heb wel een beetje spijt dat we tickets voor 2 dagen hebben gekocht. De vele trappen zijn belastend voor mijn rug en een beetje rust was beter geweest. We hebben echter afgesproken dat we vandaag maar tot kort na de middag op stap gaan. Het is deze morgen vrij zonnig.

We bezoeken vandaag de tempels langs het grote circuit en beginnen met Pre Rup. Deze tempel is gewijd aan Shiva. Om de bovenste verdieping te bereiken moet je een stenen trap beklimmen. Niet simpel. Je hebt er een prachtig uitzicht en we kunnen in de verte te torens van Angkor Wat zien.

Volgende tempel is East Mebon. Lijkt op Pre Rub. Deze tempels zijn duidelijk minder toeristisch dan de tempels langs het kleine circuit. Het is ook al iets verder rijden om deze tempels te bereiken.

We rijden verder naar Ta Som. Het is een kleine boeddhistische tempel en heeft een bepaalde charme als de kleine variant van de Ta Prohm. Neak Pean is de volgende. Dit complex bestaat uit een vierkante vijver met eromheen vier bassins en in het midden een rond eiland met een toren. Je kunt enkel tot de afsluiting. We hebben het gezelschap van een bidsprinkhaan.

Als laatste bezoeken we Preah Kkan, stad van het heilige zwaard. Het is een van de grootste monumenten van Angkor en oorspronkelijk gewijd aan Boedha. Later werden er hindoe-elementen toegevoegd. De tempel is gedeeltelijk vervallen en overgroeid , maar in veel betere staat dan Ta Prohm en wordt gerestaureerd.

Na de lunch rijden we naar Angkor Wat om het derde niveau te bezoeken dat gisteren gesloten was. Echter geen trappen meer voor mij. Ook Caroline en Koen laten dit passeren.

Om 14u zijn we terug in het hotel. We installeren ons in de bar van het hotel aan het zwembad. Ook nu weer krijgen we een verfrissende bui. Het is ons laatste avond en gaan met de groep iets eten. We komen terecht in een restaurant waar ze Khmer bbq serveren. We kiezen voor 5 soorten: inktvis, rund, kip, krokodil en slang. Groenten, rijst en noedels horen er ook bij. Het is allemaal in kleine stukjes gesneden en we moeten dit zelf bakken op een speciale tafelbarbecue. Het is lekker maar ik vond de krokodil en slang nogal taai. Nog een drankje en rond half 12 zijn we in het hotel.

Zaterdag 4 augustus en zondag 5 augustus

Reeds de laatste dag van onze vakantie. We doen lekker lui vandaag. Na het ontbijt installeren we ons eventjes aan het zwembad. Het is een zonnige dag vandaag. Om 11 u checken we uit en gaan naar het centrum. Nog eventjes naar de centrale markt. We zweten ons echter te pletter en gaan algauw terrassen.

Een aperitiefje drinken in The red piano en iets eten. Na het eten laten we een fish massage doen. Je zit met de voeten in een grote aquarium en de visjes sabbelen dan aan je voeten. In het begin kriebelt dit maar daarna word je het ontspannende effect gewaar en na de behandeling voelt de huid zijdezacht aan. Een natuurlijke peeling dus. Ik was er rap uit maar Koen genoot ervan en kon wel blijven zitten. Het is een warme dag vandaag en we hebben geen zin om nog iets te doen.

De laatste uurtjes gaan we dan nog aan het zwembad zitten. Eventjes zwemmen om af te koelen is zalig. Een klein tukje en het is tijd om ons klaar te maken. We hebben een kamer waar we nog eventjes kunnen douchen echter zonder warm water.
We worden om 18u opgehaald. Het is maar 10 minuutjes rijden naar de luchthaven. Bij de douane controle stel ik vast dat ik de zonnecreme uit de rugzak ben vergeten weg te halen. Die mag ik dus afgeven.

Onze vlucht naar Bangkok is voorzien om 20u30 en heeft een kleine vertraging. Om 21u40 zijn we geland en onze vlucht naar Londen is om 00u20. Terug langs de controle waar ze mijn rugzak tweemaal door de scanner halen. Ze zijn allesbehalve vriendelijk. Aan de balie van British Airways checken we in. We vragen een plaats aan de gang maar dat ging niet zei ze met een lachje. Flauwekul, gewoon moeilijk doen noem ik dat. Het beloofd een lange nacht te worden.

De vlucht is mooi op tijd, we zijn wel de achtste in rij om op te stijgen. Elf uurtjes vliegen en we zijn in Londen. Veel slapen hebben we niet gedaan. In Londen natuurlijk terug door de controle. Alle vloeistoffen moeten in een klein plastiek zakje. In mijn handtas zit een flesje ontsmetttende gel van 30 ml en dit moet ook in een plastiek zakje. Alsteblieft zeg. Overdrijven ze niet een beetje. Nu nog de laatste vlucht naar Brussel. Met een kleine vertraging zijn we om 11u24 terug op Belgische bodem. Al onze vluchten zijn goed verlopen. We hebben deze keer geen problemen gehad. Gelukkig maar.

Onze 3 weken vakantie zijn voorbij gevlogen. We hebben een prachtige vakantie gehad en veel indrukken opgedaan.