JORDANIE
JORDANIE
11 februari 2011
In februari een weekje naar de zon, dat lijkt ons wel wat. Even aan de winterkou ontsnappen. Naar waar gaan we? Ergens waar het al warm genoeg is en niet te ver. Zo komen we bij Egypte of Jordanië. Beide landen interesseren ons. We opteren voor een lastminute en zelfs een ‘stunt van de dag’. We kiezen uiteindelijk voor Egypte, Sharm El Sheikh. Vertrek op 6 februari. Op 26 januari is onze vakantie geboekt en betaald.
Op 30 januari is alles geannuleerd en dit wegens de problemen in Egypte. Daar gaat onze vakantie.
We zien echter een last minute naar Jordanië met vertrek op 11 februari. Maandagochtend 31 januari direct naar het reisbureau gebeld en om 10 u was alles omgeboekt. Hopelijk blijven de problemen daar uit!
De reisgids ligt klaar, wij staan te popelen om te vertrekken!
11 februari
Vandaag vertrekken we naar Jordanië. Het is voor het eerst dat we naar het Midden-Oosten gaan en we zijn nieuwsgierig naar wat ons te wachten staat. Bang voor mogelijke onrusten zijn we niet. Het zijn meer vrienden en familie die zich daar zorgen over maken. Met vlucht FQ 5536 van Thomas Cook Airlines komen we na een vlucht van 4 u 20 aan in een bewolkt Aqaba. Koen is zeer tevreden over de vlucht want hij heeft voor het eerst geen last van zijn oren gehad tijdens de landing.
Het is 15 u plaatselijke tijd en we worden opgewacht door Dharma en Simon, de plaatselijke reisleiders van Neckerman. Met de bus rijden we naar ons hotel, The Mövenpick Resort & Spa Tala Bay. We krijgen een welkomstdrankje, lekkere gekoelde thee, aangeboden terwijl we inchecken. Daarna hebben we net de tijd om ons te installeren en nog een drankje te nuttigen want om 17u hebben we een bijeenkomst met Dharma. Hij geeft ons de nodige uitleg over het hotel, het leven in Jordanië en natuurlijk de mogelijke uitstappen. We kiezen voor Petra en Wadi Rum. De dode zee vinden we te ver rijden.
Het restaurant valt ook reuze mee. Het zijn lekkere buffetten met zowel lokale als internationale gerechten. Keuze genoeg.
Na het eten wandelen we nog even naar Tala Bay om in een winkeltje wat drankjes aan te schaffen want in het hotel is het zeer duur.
We duiken vroeg ons bed in en zijn vol verwachting voor de rest van onze vakantie.
12 februari
Het is een prachtige kamer, super bed en kussens maar helaas zijn de gordijnen niet verduisterend. Van zogauw het licht wordt, ben ik wakker en dat is dus al om 6:30 u. Maar niet erg. Het is zalig rustig wakker te worden, geen wekker, geen stress en het beloofd een prachtige dag te worden.
Ook het ontbijt is erg lekker.
Vandaag doen we het rustig aan. Het hotel en omgeving verkennen.
Het centrum van Tala Bay is nieuw en biedt slechts enkele winkeltjes en een paar bars/restaurants. Het zijn vooral de welstellende Jordaniërs die in het weekend naar hier komen. Ze hebben hier een kleine jachthaven.
Niettegenstaande het weekend is (hun weekend is vrijdag en zaterdag) is het hier uitgestorven. Buiten een paar toeristen is er niemand te zien.
Buiten het centrum van Tala Bay en de hotels is hier verder niets. Naast de omheining van ons hotel zie je alleen, zo ver je kan kijken, zand en rotsen. Niet ver van ons hotel heb je reeds de grens met Saoedi-Arabië.
De rest van de dag installeren we ons aan het zwembad. Zwemmen doen we niet, maar de bubbelbaden zijn zalig.
13 februari
Vandaag vroeg uit te veren voor ons bezoek aan Petra.
De bus met Riad als chauffeur en Mohammed als gids vertrekt om 07:45 u. Zowel in het Frans als in het Engels krijgen we informatie van Mohammed.
Via Aqaba en de King’s Highway rijden we naar Petra. Petra was de Griekse naam van de hoofdstad van de Nabateeërs. De stad is gelegen in een kloof in de heuvels en is gedeeltelijk uit de rotsen uitgehakt. Vrijwel alle gebouwen die er ooit stonden, zijn nu ruïnes. De stad is slechts toegankelijk via een smal bergpad vanuit het noordwesten of vanuit het oosten door een 1,2km lange kloof, de Siq, die op de smalste plaats slechts 2 m breed is. Petra is ook één van de nieuwe wereldwonderen. Het is het eerste wereldwonder dat we zien. Nadat Mohammed aan het Visitor Centre de nodige formaliteiten heeft afgehandeld, mogen we doorlopen. Van zogauw we binnen zijn, worden we direct aangeklampt door kinderen die postkaarten verkopen. One dinar, please one dinar.
We lopen door de Siq, de smalle kloof van 1,2 km lang met prachtige kleurschakeringen. Na iedere bocht ben ik nieuwsgierig naar het beroemdste monument van Petra: het Schathuis van de Farao oftewel Khazne el-Firaun. En dan zie je opeens de smalle spleet en komt de Khazne te voorschijn. Wondermooi.. Je voelt je nietig als je dit aanschouwt. De Khazne is een graftempel gebouwd in 85 v Chr. en 84 v Chr., waarschijnlijk in opdracht van koning Aretas III van de Nabateeërs. De voorgevel is 40 m hoog en 25 m breed en heeft een mooie roze-rode kleur. Ik ben zo gefascineerd dat ik maar de helft van Mohammed’s uiteenzetting hoor.
We zetten onze weg verder en bezoeken oa een grot met mooie muurschilderingen. Verder komen we bij de restanten van het theater. Het kon plaats bieden aan veel mensen. Geen enkele bron echter vermeldt hetzelfde aantal. Het varieert tussen 3000 en 8000. Voorbij het theater opent zich het dal en verschijnt het centrum van de oude stad. We wandelen door de hoofdstraat en zien rechts de koningswand met indrukwekkende grafmonumenten en tombes met hele mooie kleurschakeringen. Via een hoger gelegen weg gaan we naar het restaurant waar we een lunch krijgen.
Na de lunch hebben we vrije tijd en kunnen we doen wat we willen. Zoals de meesten gaan we naar Ad-Deir, het klooster. Het is een lange reeks trappen omhoog de bergen in. Aan het begin van het voetpad worden er door de bedoeïenen, uiteraard tegen betaling, ezels aangeboden. Maar dat doen we niet. Onderweg naar boven heb je een mooi uitzicht en kom je verschillende bedoeïenen tegen die hier hun spulletjes proberen te verkopen. Af en toe moet ik toch pauzeren want het is toch een vermoeiende klim. Maar als we aan het klooster aankomen, blijkt dat de klim toch wel de moeite waard was.
Op het plateau voor het klooster heb je de mogelijkheid om iets te drinken, warm of koud, te relaxen op zetels en van het uitzicht op het klooster en het uitzicht te genieten.
Als je nog eventjes verder doorloopt en klimt heb je een mooi uitzicht op het klooster en de omgeving.
De trappen naar beneden gaat heel wat vlotter. Via de hoofdstraat , de colonnadestraat , wandelen we terug naar de Siq en zo naar de uitgang. In totaal was de wandeling 13 km. De weg terug door de Siq loopt lichtjes bergop en dat hangt wel in de benen.
Eens de zon onder is, wordt het gevoelig frisser en zijn we blij dat we in de bus zitten. Om 19:15 u zijn we terug in het hotel. Het was een mooie dag.
14 februari
Onze pijnlijke spieren herinneren ons aan het mooie Petra. Vandaag staat er niet veel op het programma. In de voormiddag aan het zwembad en in de namiddag willen we gaan snorkelen.
We vragen informatie bij het duikcentrum in het hotel: Dive Centre operated by Sinai divers. Klinkt veelbelovend maar veel deskundige uitleg hebben we niet gekregen. Het principe van te ademen door het mondstuk lijkt me nochtans niet zo evident. Niettegenstaande we gezegd hebben dat we nog nooit snorkelden, sturen ze ons toch mee op een boot. Ze vroegen enkel: kun je zwemmen? Ok dan is er geen probleem. Met de snorkel, een pak en zwemvliezen worden we met een kleine bootje naar de M.Y. Harmattan gebracht.
Deze boot vaart dan langs de kustlijn en stopt op een paar plaatsen om te snorkelen of te duiken. Onze eerste poging loopt al direct mis. Als ik de snorkel opzet heb ik gevoel of ik ga stikken. Ik probeer wel in het water maar door de problemen met het ademen en de sterke stroming geef ik het op. Koen geraakt wel tot aan het koraal, zelfs tot in het koraal wat hem enkele kleine kwetsuren oplevert, maar ook hij heeft problemen met het ademen. Bovendien verliest hij ook zijn zwemvliezen. Ze hebben hem een maat te groot gegeven.
We hebben een leuke middag gehad op de boot maar het snorkelen is niet gelukt. Helaas! Volgens ervaren medereizigers zijn ze hier veel te nonchalant op dit gebied. We varen naar Aqaba tot in de jachthaven en zien reeds van ver een grote vlag. Toen we in Jordanië arriveerden hing de vlag er niet. Deze grote vlag (20 bij 40m) hangt aan een 137m hoge mast en staat voor de Arabische Revolutie. Hij lijkt sterk op de Jordanese vlag maar zonder ster.
Van 17u tot 19u is er happy hour in het hotel: 1 drankje betalen en 1 gratis. Met de prijzen die ze hier hanteren is dit wel meegenomen. Daarna lekker eten en alweer vroeg in bed.
15 februari
Na een rustige voormiddag vertrekken we om 11:30 naar Wadi Rum, weer in de goede handen van Riad en Mohammed. Het is slechts een uurtje rijden. Wadi Rum ook wel Valley of the Moon genoemd, is Jordanië’s grootste en indrukwekkendste woestijn. Het is vandaag een zonnige maar winderige dag, dus dat beloofd. Na onze lunch in het restaurant bij het bezoekerscentrum zijn we klaar om te woestijn in te trekken. We gaan hem doorkruisen met open fourwheeldrives. Deze jeeps hebben duidelijk betere tijden gekend…..
Het bezoekerscentrum is vlak bij de ‘Seven Pillars of Wisdom’ opgetrokken. Deze rotspartij werd genoemd naar T.E. Lawrence (Lawrence of Arabia) en is één van de bezienswaardigheden in Wadi Rum.
Het is een mooi landschap, rotsen en zand wisselen elkaar af. De mooie kleuren vervagen enigszins door de zandvlagen. Na een tijdje komen we aan in een bedoeïenenkamp. Er is oa een winkeltje en we krijgen een glas zoete thee aangeboden. In het winkeltje kun je keffiyeh’s kopen. Een keffiyeh is wat wij “Arafat-sjaals” noemen. De rood-witte sjaals worden meestal gedragen door de Jordaniërs. Jasser Arafat, de Palestijnse leider, had voor de andere kleur (zwart-wit) gekozen. Er bestaan ook groen-witte sjaals maar die kleur is verzonnen voor de toeristen.
Er bestaan verschillende manieren om deze keffiyeh’s rond uw hoofd te draperen. Ze hebben ook een verschillende betekenis. Nu ben ik vooral blij dat hij mijn hoofd kan beschermen tegen de zandvlagen. Ik heb toch maar gekozen voor een westerse sjaal.
Je krijgt hier uiteraard ook de mogelijkheid om een kort ritje te maken op een dromedaris. Koen laat deze kans niet voorbij gaan. We zetten daarna gezamenlijk de tocht verder met de jeep. Uiteraard is Wadi Rum veel te uitgestrekt om volledig te kunnen zien op 3 uur tijd. Om 17:15u hebben we een afspraak met de zonsondergang. Omdat we met onze jeep waren vastgereden in het zand, moeten we ons reppen om op tijd te zijn. De zonsondergang stelt echter niet zo veel voor. Daarna rijden we tot aan een bedoeïenenkamp waar we opnieuw een glaasje warme zoete thee krijgen. Heerlijk! Ook ideaal om op te warmen want met de zon weg wordt het toch koud. We kunnen ook de tenten om te overnachten aan de binnenkant te bekijken. Ik zou het wel zien zitten om hier te overnachten.
De bus wacht ons hier op en rond 19u zijn we terug in het hotel.
16 februari
Vandaag is het rustdag. We installeren ons aan het zwembad. Na de middag is het opeens helemaal bewolkt en besluiten we de shuttle van het hotel naar Aqaba te nemen. Deze stopt aan het Mövenpick hotel in Aqaba. Het waait heel hard. Koud is het niet maar door de wind koelt het wel af. Van op het publieke strand kun je een foto nemen van het drielandenpunt: Egypte, Israël en Jordanië. Normaal gezien kun je perfect Eilat en Taba zien liggen maar vandaag is de overkant niet te zien. Jammer.
En op de promenade wordt je bijna weggeblazen. Naast de promenade zie je een groenstrook met volkstuintjes. Hier en daar is iemand aan het werk. Tussen de tuintjes is ook een ‘salon’ ingericht. Maar met al die wind wordt het tijd om de soeks op te zoeken. Deze liggen aan de overkant van de straat. Het is even wennen. We zien vooral veel nootjes en enkele soeks met goud. Maar zelfs in deze smalle straatjes staat nog veel wind.
We komen ook voorbij een moskee. Bij de moskee staan een of meer lange, smalle torens: de minaretten. Vanaf een minaret roept de gebedsoproeper vijf keer per dag op tot het gebed. Als we dit horen, geeft me dit toch wel een beklemmend gevoel.
Onze maag begint te knorren en we willen toch wel de plaatselijke keuken proberen. Keuze genoeg. Ik kies voor falafel en Koen voor kebab.We krijgen er hummus en brood bij. Het is superlekker en met onze drank erbij betalen we slechts 6,50 dinar. Het verschil met Tala Bay kan niet groter zijn.
We wandelen verder door Aqaba. Tussen de drukke straten ligt het Princess Salma Park waar veel picknicktafels staan.
Een beetje verder is de uitgangsbuurt met veel restaurants en cafés. We installeren ons op een terrasje. Alcoholische dranken worden hier niet geserveerd dus dan maar een cola. De waterpijp wordt ons ook aangeboden maar dan doen we toch maar niet. We kopen in een winkel een fles arak zodat we op onze hotelkamer een goedkoop aperitiefje kunnen drinken.
17 februari
Vandaag is het reeds onze laatste dag en het beloofd een prachtige dag te worden. We gaan pas om 9u ontbijten en het weer is al zo goed dat we zelfs buiten kunnen ontbijten. Zalig. De rest van de dag brengen we al luierend door. Wat het weer betreft is dit de beste dag van de week. Er staat minder wind waardoor de temperatuur warmer aanvoelt. We gaan zelfs in het zwembad om af te koelen. En dat is wel heel erg afkoelen. Brr! Temperatuur van het water is amper 20°.
Er is wel een verwarmd zwembad maar daar gaan we niet in. Enkele vrouwen van de plaatselijke bevolking zijn ook aan het zwemmen: volledig gekleed tot en met de hoofddoek.
Om de dag af te sluiten, drinken we een aperitiefje. En ook voor de eerste keer kunnen we zelfs buiten zitten. Dit is een mooie afsluiter van een prachtige vakantie.
18 februari
Na het ontbijt, pakken we de valiezen en maken we nog een laatste wandeling naar Tala Bay. Om 10:45 u worden we naar het vliegveld gebracht. We vertrekken op tijd en landen perfect op tijd in Brussel. Zo zou het altijd moeten zijn.
De vakantie is prachtig geweest. We hebben genoten van de zon, Petra was betoverend, Wadi Rum was mooi en avontuurlijk en de bevolking vriendelijk. De batterijen zijn opgeladen. Dit is voor herhaling vatbaar. Jordanië heeft nog meer te bieden dat de moeite waard is.
En de vraag die iedereen stelt: goe verlof gehad? en onvermijdelijk gevolgd door: En geen problemen gehad? Nee, we hebben niets gemerkt van onrusten. Geen betogingen gezien. Er is wel veel politie langs de autowegen en aan de hotels strenge controle. Maar dit is waarschijnlijk altijd zo.